Δημήτρης Κωνσταντινίδης
14/01/10 | ΠΗΓΗ
Ο Παναθηναϊκός μπορεί και να πάρει στόπερ, ο Ολυμπιακός πιθανότατα θα αποχαιρετήσει τον Ζίκο (και θα κάνει και καμιά μεταγραφή), αλλά μετά από αυτό το Σαββατοκύριακο μπορούμε να πούμε πως έχουμε αρχίσει να βλέπουμε κάποια πράγματα που μπορεί να μην κάνουν το πρωτάθλημα… Superleague, αλλά μας επιτρέπουν να ασχοληθούμε και με την κανονική μπαλίτσα και όχι με όλα τα «γύρω γύρω» από αυτήν.
Η «υγεία» που βγάζει ο Παναθηναϊκός από τη μέση και μπροστά και το ξύπνημα του Σισέ, που χαίρεται και ο ίδιος το παιχνίδι του περισσότερο, είναι πράγματα που τα έχουμε συζητήσει. Και την άμυνα που κουτουλάει την έχουμε (πολύ)συζητήσει, αλλά τι να λέμε; Οποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια, όπως είπε και ο Θανάσης ο Γιαννακόπουλος (κάποτε).
Τα ευχάριστα ζητήματα που μας έχουν προκύψει εσχάτως με ολοένα και μεγαλύτερη «δυναμική» είναι ο ΠΑΟΚ και ο Αρης. Επαναλαμβάνω για ακόμα μια φορά πως η παράθεση αυτών των δύο ονομάτων στην ίδια φράση προκαλεί αλλεργία σε αμφότερες τις πλευρές, αλλά εγώ λέω πως αν είναι να βλέπουμε λίγη μπάλα παραπάνω, αλλά και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, θα το αντέξουν και αυτό το… μαρτύριο και οι δύο. Και αν ο ΠΑΟΚ (πάντα μέσα στη λογική Σάντος) έχει πάνω από έναν μήνα που παρουσιάζεται πολύ πιο αξιόπιστος από ό,τι στην αρχή της περιόδου, η αλλαγή της εικόνας του Αρη είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη.
Για να αποδειχθεί και στην περίπτωση του Κούπερ όπως και σε αυτήν του Νιόπλια πως η προσωπικότητα του προπονητή είναι το «κλειδί» για να γίνει σωστά η δουλειά. Εντελώς διαφορετικό προφίλ, πρεστίζ και ηλικία, αλλά η κατανόηση του τι έχεις στα χέρια σου και πώς μπορείς να το δουλέψεις είναι απαραίτητα στοιχεία για να γίνεται αυτό που θέλεις. Οι περί του αντιθέτου αποδείξεις όπως π.χ. ο Τεν Κάτε ή ο Μαζίνιο, μπορούν να ταλαιπωρήσουν μια ομάδα, όπως έχουμε δει.
Ξέρω πως θα πει κάποιος ότι από την αρχή της σεζόν ο Αστέρας Τρίπολης, η Καβάλα, ο Εργοτέλης και ο Πανιώνιος έχουν δώσει τα δικά τους δείγματα «διαφορετικότητας» στο φετινό πρωτάθλημα, με μεγαλύτερη ή μικρότερη αντοχή ο καθένας στο πέρασμα των αγωνιστικών. Οσο και αν όλα αυτά είναι πολύ ευχάριστα (και μακάρι να τα βλέπουμε πιο συχνά και με διάρκεια), εντούτοις οι ομάδες με τα «βαριά» ονόματα είναι αυτές που δίνουν άλλη αίγλη σε μια διοργάνωση, αλλά και αυτές που κάνουν εντελώς διαφορετική υπόθεση διαδικασίες όπως τα πλέι οφ.
Δεν ξέρω πόση διάρκεια θα έχουν αυτά τα «ξεπετάγματα». Αλλωστε εδώ και καιρό το κύριο ζητούμενο για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης είναι οι εμφανίσεις τους στα ντέρμπι κόντρα στους «μεγάλους» των Αθηνών. Οταν καταφέρουν να ξεπεράσουν οριστικά και αυτό το ψυχολογικό εμπόδιο, τότε θα γυρίσει οριστικά το «χαρτί» και θα μπορέσουμε να έχουμε ένα (αρκετά) «φυσιολογικό» πρωτάθλημα. Ας πούμε όμως πως φαίνεται να είμαστε σε καλό δρόμο…
http://athlitikipierias.blogspot.com/ Η «υγεία» που βγάζει ο Παναθηναϊκός από τη μέση και μπροστά και το ξύπνημα του Σισέ, που χαίρεται και ο ίδιος το παιχνίδι του περισσότερο, είναι πράγματα που τα έχουμε συζητήσει. Και την άμυνα που κουτουλάει την έχουμε (πολύ)συζητήσει, αλλά τι να λέμε; Οποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια, όπως είπε και ο Θανάσης ο Γιαννακόπουλος (κάποτε).
Τα ευχάριστα ζητήματα που μας έχουν προκύψει εσχάτως με ολοένα και μεγαλύτερη «δυναμική» είναι ο ΠΑΟΚ και ο Αρης. Επαναλαμβάνω για ακόμα μια φορά πως η παράθεση αυτών των δύο ονομάτων στην ίδια φράση προκαλεί αλλεργία σε αμφότερες τις πλευρές, αλλά εγώ λέω πως αν είναι να βλέπουμε λίγη μπάλα παραπάνω, αλλά και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, θα το αντέξουν και αυτό το… μαρτύριο και οι δύο. Και αν ο ΠΑΟΚ (πάντα μέσα στη λογική Σάντος) έχει πάνω από έναν μήνα που παρουσιάζεται πολύ πιο αξιόπιστος από ό,τι στην αρχή της περιόδου, η αλλαγή της εικόνας του Αρη είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη.
Για να αποδειχθεί και στην περίπτωση του Κούπερ όπως και σε αυτήν του Νιόπλια πως η προσωπικότητα του προπονητή είναι το «κλειδί» για να γίνει σωστά η δουλειά. Εντελώς διαφορετικό προφίλ, πρεστίζ και ηλικία, αλλά η κατανόηση του τι έχεις στα χέρια σου και πώς μπορείς να το δουλέψεις είναι απαραίτητα στοιχεία για να γίνεται αυτό που θέλεις. Οι περί του αντιθέτου αποδείξεις όπως π.χ. ο Τεν Κάτε ή ο Μαζίνιο, μπορούν να ταλαιπωρήσουν μια ομάδα, όπως έχουμε δει.
Ξέρω πως θα πει κάποιος ότι από την αρχή της σεζόν ο Αστέρας Τρίπολης, η Καβάλα, ο Εργοτέλης και ο Πανιώνιος έχουν δώσει τα δικά τους δείγματα «διαφορετικότητας» στο φετινό πρωτάθλημα, με μεγαλύτερη ή μικρότερη αντοχή ο καθένας στο πέρασμα των αγωνιστικών. Οσο και αν όλα αυτά είναι πολύ ευχάριστα (και μακάρι να τα βλέπουμε πιο συχνά και με διάρκεια), εντούτοις οι ομάδες με τα «βαριά» ονόματα είναι αυτές που δίνουν άλλη αίγλη σε μια διοργάνωση, αλλά και αυτές που κάνουν εντελώς διαφορετική υπόθεση διαδικασίες όπως τα πλέι οφ.
Δεν ξέρω πόση διάρκεια θα έχουν αυτά τα «ξεπετάγματα». Αλλωστε εδώ και καιρό το κύριο ζητούμενο για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης είναι οι εμφανίσεις τους στα ντέρμπι κόντρα στους «μεγάλους» των Αθηνών. Οταν καταφέρουν να ξεπεράσουν οριστικά και αυτό το ψυχολογικό εμπόδιο, τότε θα γυρίσει οριστικά το «χαρτί» και θα μπορέσουμε να έχουμε ένα (αρκετά) «φυσιολογικό» πρωτάθλημα. Ας πούμε όμως πως φαίνεται να είμαστε σε καλό δρόμο…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου