Κυριακή 02 Ιουνίου 2013
Σαν σήμερα πριν από 42 χρόνια, στις 2 Ιουνίου του 1971, ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, όπου και ηττήθηκε με 2-0 από τον Άγιαξ του Ρίνους Μίχελς, του Γιόχαν Κρόιφ και των υπόλοιπων αστέρων της εποχής. Ένα επίτευγμα που δεν έχει επαναληφθεί μετά από τόσα χρόνια και που καταδεικνύει την διαχρονική σημασία που έχει.
ΑΓΙΑΞ – ΠΑΟ 2-0
Ο Άγγλος διαιτητής Τέιλορ, κρεοπώλης στο επάγγελμα, σφύριζε για τελευταία φορά στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1971, στις 7μ.μ. ώρα Αγγλίας, με το τέλος της αναμέτρησης να βρίσκει τον Άγιαξ Πρωταθλητή Ευρώπης και τον Παναθηναϊκό στο… καναβάτσο, με τελικό σκορ 2-0 υπέρ των Ολλανδών.
Το Τριφύλλι το πάλεψε, αλλά η ποιότητα των ποδοσφαιριστών του Άγιαξ, το «τόταλ φούτμπολ» του Ρίνους Μίχελς, που θα κυριαρχούσε τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη, αλλά και ο παράγοντας τύχη, στέρησαν από τους πράσινους την ευκαιρία να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο από το συγκεκριμένο ματς.
Οι Ολλανδοί μπήκαν αποφασισμένοι στον αγωνιστικό χώρο και ευτύχησαν να προηγηθούν μόλις στο 5’. Ο Κάιζερ μετά από ατομική προσπάθεια από αριστερά, επιχείρησε σέντρα προς την εστία του Οικονομόπουλου, με τον Βαν Ντάικ να πιάνει την κεφαλιά και να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, ανοίγοντας το σκορ.
Στη συνέχεια οι πράσινοι προσπάθησαν να αντιδράσουν και έφτασαν πολύ κοντά στην ισοφάριση στο 14’, όταν ο Βλάχος με μακρινή μπαλιά βρήκε το κεφάλι του Αντωνιάδη, όμως ο τελευταίος αστόχησε, στέλνοντας τη μπάλα ελάχιστα εκατοστά από το κάθετο δοκάρι του Στούι, που βρισκόταν εκτός θέσης. Όλα θα ήταν διαφορετικά, αν το Τριφύλλι έφερνε το παιχνίδι στα… ίσα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Μέχρι να λήξει πάντως το πρώτο ημίχρονο, ο Άγιαξ ήταν αυτός που είχε την υπεροχή και απείλησε την εστία του Παναθηναϊκού τουλάχιστον τρεις φορές. Στο 18’ η σέντρα-σουτ του Κάιζερ προσέκρουσε στο οριζόντιο δοκάρι του Οικονομόπουλου, ενώ στο 33’ ένα τάκλιν του Τομαρά σταμάτησε το σουτ του Κρόιφ, ο οποίος στο μεταξύ είχε καταφέρει να περάσει τρεις πράσινους.
Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού ήταν εκείνος που στάθηκε φύλακας-άγγελος της εστίας της ομάδας του και στο 38’, όταν απέκρουσε με υπερένταση το σουτ του Σβαρτ. Στο 43’ οι πράσινοι έφτασαν πολύ κοντά στην ισοφάριση, όταν ο Χάρης Γραμμός μετά από εξαιρετική ατομική ενέργεια, βρήκε μέσα στην περιοχή του Άγιαξ τον Καμάρα, όμως ο «πολέμαρχος» του Τριφυλλιού σούταρε πάνω από τα δοκάρια του Στούι.
Στο δεύτερο μέρος ο ρυθμός της αναμέτρησης έπεσε αισθητά, με τον Άγιαξ να προσέχει περισσότερο τα «μετόπισθεν», καθώς ο Παναθηναϊκός έδειξε πως ήταν ικανός να κάνει τη… ζημιά, όταν οι παίκτες του βρίσκονταν στην επίθεση.
Μοναδική αξιόλογη στιγμή για τους πράσινους ένας συνδυασμός του Δομάζου με τον Φυλακούρη στο 49’, με τον τελευταίο όμως να μην προλαβαίνει την μπάλα, λόγω κακής συνεννόησης και να γίνει επικίνδυνος για την εστία του Στούι. Στο τελευταίο όμως δεκάλεπτο, οι παίκτες του Τριφυλλιού είχαν προωθηθεί στην επίθεση για την πολυπόθητη ισοφάριση. Σε μια αντεπίθεση των Ολλανδών, ο… γνωστός μας Άρι Χαάν (δούλεψε για ένα διάστημα προπονητής από τον ΠΑΟΚ), σούταρε διαγώνια, με την μπάλα να κοντράρει στο πόδι του Καψή, να παίρνει ύψος και να ξεγελά τον Οικονομόπουλο, για το 2-0.
Το χρονόμετρο έδειχνε το 87 λεπτό της αναμέτρησης. Αυτό ήταν. Όλα τελείωσαν. Ο Παναθηναϊκός άγγιξε… τον ουρανό, δεν κατάφερε όμως να τον φτάσει. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν μειώνει διόλου το μέγεθος της επιτυχίας του. Αντίθετα αφήνει μία χρυσή υποθήκη για το μέλλον, την οποία ο Παναθηναϊκός καλείται να αξιοποιήσει και κάποια στιγμή να την αγγίξει πάλι και να την ξεπεράσει… Γιατί μόνος αυτός μπορεί…
Άγιαξ (Ρίνους Μίχελς): Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ, Χουλσόφ, Γκ. Μιούρεν, Νέσκεενς, Ραίντερς (46’ Μπάλεκνμπουργκ), Σβαρτ, (46’ Χααν), Βαν Ντάικ, Κρόιφ, Κάιζερ.
Παναθηναϊκός (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Τομαράς, Βλάχος, Σούρπης, Καψής, Καμάρας, Γράμμος, Φυλακούρης, Ελευθεράκης, Δομάζος, Αντωνιάδης.
(ΠΗΓΗ:http://www.sport24.gr)
