Ο θεός του μπάσκετ απέκτησε τον δικό του ναό

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Ο Νίκος Γκάλης, εμφανώς συγκινημένος, με τον Π. Γιαννάκη

Τετάρτη 08 Μαίου 2013

«Νίκος Γκάλης, οέ, οέ, οέ» και ξανά: «Νίκος Γκάλης, οέ, οέ, οέ...»

Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν χθες το βράδυ στο «Αλεξάνδρειο» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν από καμία λέξη του ελληνικού λεξικού. Μια ματιά στις φωτογραφίες του δισέλιδου που κρατάτε στα χέρια σας ίσως και να σας...

προϊδεάσει για τις εκδηλώσεις λατρείας που έλαβαν χώρα στο γήπεδο που δοξάστηκε ο θεός του ελληνικού -και όχι μόνο- μπάσκετ.

Λίγο μετά τις 9.20 το βράδυ, ο Νίκος Γκάλης έκανε την εμφάνισή του στο παρκέ και το «Nick Galis Hall» κόντεψε να γκρεμιστεί! Ναι, καλά διαβάσατε. Από χθες το «Αλεξάνδρειο» άλλαξε όνομα για χάρη του ανθρώπου που άλλαξε το μπάσκετ σε μια ολόκληρη χώρα! Βουρκωμένος και έτοιμος να αφήσει το δάκρυ να κυλήσει στο πρόσωπό του χαιρετούσε τους 6.000 φίλους του Αρη που τον αποθέωναν δίχως σταματημό!

«Είσαι θεός, είσαι θεός, είσαι θεός μοναδικός» τραγουδούσαν μέσα σε παραλήρημα, φέρνοντας στο μυαλό του και τη στιγμή που άφηνε την μπάλα να φέρνει βόλτες στο δάχτυλό του: «Τι την έκανε την μπάλα ο θεός...» ήταν η συνέχεια στο... γκαλικό παραλήρημα και εκείνος με τρεμάμενη φωνή απλά ψέλλισε: «Σας αγαπάω πολύ...».

Το διαρκές standing ovation και τα συνθήματα λατρείας για τον καλύτερο Ελληνα μπασκετμπολίστα όλων των εποχών δεν έλεγαν να σταματήσουν: «Αυτό είναι το σπίτι μου και όλοι αυτοί (σ.σ. οι φίλαθλοι) η οικογένειά μου. Είναι η πρώτη φορά που νιώθω έτσι από τότε που γεννήθηκε η μικρή μου» συνέχισε ο «γκάνγκστερ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ και άρχισε να χαιρετά έναν προς έναν όλους όσοι έσπευσαν να τον τιμήσουν με την παρουσία τους.

Τα συνθήματα
Συγκινητική στιγμή ο θερμός εναγκαλισμός με τον Παναγιώτη Γιαννάκη υπό τα συνθήματα «και εσύ Γιαννάκη πάρ' τους τα μυαλά, και εσύ Γκάλη πάρ' τους το κεφάλι» και η στιγμή που κρατούσε αγκαλιά την 7χρονη κόρη του Στέλλα μαζί με τη σύζυγό του, Ελενα! Ομως καλύτερη στιγμή της βραδιάς ήταν όταν έβλεπε τη γιγάντια φανέλα με το νούμερο 6 να κρέμεται στο... δικό του ?πλέον- γήπεδο!

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή από το να κρεμάει ψηλά τη φανέλα του η αγαπημένη του ομάδα... Καλύτερα αργά παρά ποτέ...» δήλωσε ο Νίκος Γκάλης, ο οποίος θυμήθηκε και την ατάκα του στο Ευρωμπάσκετ του '87: «Αυτή είναι η μεγαλύτερη στιγμή μέχρι την επόμενη», είχε πει μετά την πρόκριση της Εθνικής στα ημιτελικά, αλλά τώρα έριξε τους... τίτλους τέλους: «Δεν υπάρχει επόμενη στιγμή. Αυτή ήταν η στιγμή» τόνισε βουρκωμένος, βλέποντας τη φανέλα του στην οροφή.

«Επειδή το μπάσκετ είναι ομαδικό σπορ, δεν μπορεί κανείς να διακριθεί μόνος του.

Ενα μεγάλο ευχαριστώ στους συμπαίκτες μου, τους προπονητές, τις διοικήσεις και σε όλον τον κόσμο...», συμπλήρωσε ο «Νικ» και δεν έκρυψε ότι «σπάνια βλέπω παλιά παιχνίδια, γιατί συγκινούμαι».

Αν και το ζητούσε ο κόσμος, ο Γκάλης δεν επιχείρησε κάποιο σουτ. Ακόμη κι όταν όλο το γήπεδο άρχισε να φωνάζει το διαχρονικό σύνθημα «με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα άλλα παιδιά», ακόμη κι αν ο Φιλίππου τον... «μπρίζωσε», εκείνος παρέμεινε πιστός στο δόγμα του: «Θέλω να με θυμούνται όπως τότε...», είχε δηλώσει πολλές φορές πριν από τη γιορτή προς τιμήν του. «Ηξερα ότι θα μιλάνε για μένα, γιατί ήξερα το ταλέντο μου και τη θέλησή μου να είμαι καλός παίκτης...» κατέληξε ο καλύτερος όλων.

«Νίκο, σε ευχαριστούμε», όπως έγραφαν και τα μπλουζάκια των παικτών του Αρη...

Η συνάντηση Τα χρόνια πέρασαν, οι αναμνήσεις δεν χάθηκαν

Τα μαλλιά ήταν λιγότερα. Τα πρόσωπα φυσιολογικά γερασμένα. Τα σωματικά κιλά περίσσευαν. Ο χρόνος είναι αδυσώπητος σε τούτες τις περιπτώσεις. Οχι όμως και οι αναμνήσεις. Στο τέλος αυτές είναι που μένουν. Και κρατούν τον άνθρωπο σε κίνηση.

Αυτές που αναβίωσαν στις εκδηλώσεις που προηγήθηκαν της κύριας τελετής ήταν ολοζώντανες. Εμπλουτισμένες με μπόλικα γέλια. Μεγάλες μπασκετικές παρέες, άλλες τόσες αγκαλιές και... ποτάμια αναμνήσεων. Τόσο το βράδυ της Δευτέρας με περισσότερο επίσημη ενδυμασία, στο κτήμα «Γεροβασιλείου», όσο και χθες το πρωί, περισσότερο χαλαρή, στην περιοχή του Λευκού Πύργου.

Στη δεξίωση, ο Νικ φρόντισε να φτάσει πρώτος. Βλέπετε, όφειλε να υποδεχτεί τους καλεσμένους τους. Στην έτερη εκδήλωση προτίμησε να αφήσει τη διασκέδαση για τους άλλους.

Και η αλήθεια είναι πως το δεύτερο κομμάτι έφερε κοντά ανθρώπους που άλλοτε λογίζονταν «εχθροί»: ο Μπάνε Πρέλεβιτς και ο Παναγιώτης Φασούλας είχαν πολλά να πουν με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Στόικο Βράνκοβιτς. Οπως και ο Στιβ Γιατζόγλου με τους περισσότερους. Τόσοι ήταν και εκείνοι που δεν γλίτωσαν από τα πειράγματά του. Οπως ο Οντι Νόρις και τα έξτρα κιλά του.

Ο Γκάλης ήταν το επίκεντρο. Ολες οι παρέες ακόμη και αν δεν ήταν παρών, αναφέρονταν σε αυτόν. Ενα... πηγαδάκι, συμπαιχτών μίας... χρήσης σε μία μεικτή Ευρώπης, ανάμεσα στον Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Ντορόν Τζάμσι, έφερε τον τελευταίο να πειράζει τον «γκάνγκστερ», λέγοντας: «Ξέρεις γιατί σε εκείνο το ματς είχα βάλει 17 πόντους; Γιατί είχα τον Γιαννάκη να μου δίνει πάσες...». Είπατε τίποτε;

Γ. ΚΟΥΒΑΡΗΣ

Χειροκροτήθηκαν Φασούλας, Πρέλεβιτς Τιμή και δόξα στον Ελληνα... Τζόρνταν

Τα πρώτα δειλά βήματα της εκδήλωσης για τον Νίκο Γκάλη «παρέδωσαν» τα δικά τους μαθήματα.

Αν οι φίλαθλοι θέλουν, μπορούν να αφήσουν στην άκρη τις οπαδικές διαφορές. Τουλάχιστον αυτό απέδειξε το εξαιρετικά ζεστό χειροκρότημα που απέσπασε τόσο ο Μπάνε Πρέλεβιτς όσο και ο Παναγιώτης Φασούλας, όταν πάτησαν το παρκέ του Παλέ Ντε Σπορ. Ακουσμα πρωτόγνωρο και για τους δύο....

Οπως επίσης αποδείχτηκε πως όταν οι δηλώσεις προέρχονται από την καρδιά ενός ανθρώπου, είναι αυθόρμητες και ουχί κλισέ. Οπως ήταν οι περισσότερες για τον... εορτάζοντα.

Ο Στιβ Γιατζόγλου προτίμησε να μιλήσει για τον Μάικλ Τζόρνταν και τα προσωπικά του παθήματα από τον Νικ: «Τιμάμε τον δικό μας Μάικλ Τζόρνταν, γιατί ό,τι είναι αυτός για τους Αμερικάνους είναι ο Νικ για εμάς. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα και για τις 50άρες που μου έβαλε στη μούρη»!

Περήφανος που υπήρξε μέλος του Αρη, μαζί με τον Νίκο Γκάλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη, επισήμανε πως είναι ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, ενώ ένας άλλος παλιός συμπαίκτης του, ο Σάσα Βολκόφ, τόνισε: «Είναι ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών. Αλλαξε το ευρωπαϊκό και το ελληνικό μπάσκετ».

Οσο για τον ίδιο τον βουρκωμένο Γιαννάκη; «Κάνατε γνωστό το ελληνικό μπάσκετ σε όλη την Ευρώπη (σ.σ.: απευθυνόμενος στο κοινό), με πρωτοπόρο τον Νίκο. Σε ευχαριστούμε για όλα».

Για τον ξεσηκωμό του μαζικού αθλητισμού, αλλά και για ένα κοινωνικό φαινόμενο, έκανε λόγο ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης, εξηγώντας πως τα μαγαζιά εκείνη την εποχή είχαν υποχρεωθεί να αλλάξουν το ωράριό τους προκειμένου ο κόσμος να μπορεί να παρακολουθεί τον Αρη. Ενας άλλος προπονητής του Γκάλη, ο Λάζαρος Λέσιτς, υπογράμμισε: «Ηταν προτιμότερο να τον είχες στην ομάδα σου, παρά αντίπαλο».

Διάθεση για χιούμορ είχε ο Ντορόν Τζάμσι. Στην αρχή, ο Ισραηλινός ευχήθηκε να είχε γεννηθεί Ελληνας. Και λίγο αργότερα εξηγούσε πως «ύστερα από μέρες κοιμήθηκα καλά, γιατί κατάλαβα πως δεν είχα να αντιμετωπίσω τον Νίκο»! Ο Ντίνο Ράτζα είναι από τη φύση του πιο... βαρύς. Αυτό δεν τον εμπόδισε να επισημάνει πως «ο Γκάλης άλλαξε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Ηταν ο ηγέτης της γενιάς του».

Ευχαριστήρια δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου εξέδωσε και η ΚΑΕ Παναθηναϊκός, στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Ο Νίκος Γκάλης έβαλε την Ελλάδα στον μπασκετικό χάρτη. Εκανε μία Ελλάδα ολόκληρη να κυκλοφορεί με την πορτοκαλί μπάλα στα χέρια και με όποιο τρόπο και να τιμηθεί, ποτέ δεν θα είναι αρκετό».